Mauritshuis

Mauritshuis

Opdrachtgever: Koninklijk Kabinet van Schilderijen Mauritshuis
Locatie: Den Haag
Project: 
uitbreiding museum
Architect: Hans van Heeswijk
Interieur: Stephanie Gieles (i.s.m. Studio Linse en Conran)
Lichtontwerp: Hans Wolff
Grafisch ontwerp:
Reynoud Homan
Fotografie: Luuk Kramer
Prijzen: “NRP Gulden Feniks” 2015

Zakelijk directeur Victor Moussault:
“Ik kijk met een heel goed gevoel terug op de bouw”.
Die was op tijd gereed en bleef binnen het budget.
“Alle bouwers en adviseurs hebben een
prestatie van formaat geleverd”.

Het Koninklijk Kabinet van Schilderijen Mauritshuis in Den Haag is substantieel uitgebreid. Architect Hans van Heeswijk verbond het naastgelegen gebouw Plein 26 door middel van een ondergrondse foyer met het bestaande stadspaleis.De ondergrondse foyer ligt zes meter onder straatniveau, maar doordat het daglicht van alle kanten invalt, doet de ruimte licht en open aan.
Het interieur is ingetogen vormgegeven en de plaats en maat van de objecten zijn zorgvuldig bepaald om de bezoeker te helpen zich te oriënteren op zijn route. Naast een nieuwe congreszaal, educatieve ruimte en bibliotheek zijn de huidige museale en facilitaire functies zoals entree, winkel, restaurant en garderobe opnieuw vormgegeven en aangepast aan de eisen en wensen van de 21ste eeuw.

De Oude Bibliotheek

De Oude Bibliotheek

Opdrachtgever: De Oude Bibliotheek
Project:
De Oude Bibliotheek offshore-cursuscentrum
Locatie: Delft
Architect: Marjolein Kreuk
Interieur: Stephanie Gieles  i.s.m. BK. Architecten
Lichtontwerp: Frans van Hooijdonk
Fotografie: Arnoud Roelofsz
best_2015_413x413
DOB: “The building still breathes its former grandeur and has found a new way of executing the task it was built for: knowledge exchange.”
De monumentale universiteits bibliotheek van de TU Delft is volledig gerestaureerd en doet nu dienst als cursuscentrum voor de offshore.  Inspiratie voor het nieuwe interieur vormden zowel thema’s en kaarten uit de offshore wereld, als de historische functie van het gebouw.
Een van de kernpunten van de opdracht was verbetering van de akoestiek van de ruimtes, die moest voldoen aan de nieuwe functie, zonder het karakter van het gebouw aan te tasten. De vele meters akoestische absorptie zijn op subtiele wijze geïntegreerd in het vaste meubilair.

Rijksarchief Limburg

Rijksarchief Limburg

Opdrachtgever: Rijksgebouwendienst Den Haag
Locatie: Maastricht
Project:
restauratie en uitbreiding Rijksarchief Limburg
Architect: Marc van Roosmalen
Interieurontwerp: Stephanie Gieles
Fotografie: Oerlemans van Reeken studio
Prijzen: “Victor de Stuersprijs” 1997

ARCHIS: “Het materiaalgebruik is beheerst en vanzelfsprekend en geworteld in het bestaande”…”op het punt van de respectvolle restauratie is het buitengewoon geslaagd, het Rijksarchief heeft een smoel gekregen waardoor het nu zelfs een toeristische attractie aan het worden is

Het Rijksarchief Limburg is gehuisvest in een middeleeuws kloostercomplex met een 13e-eeuwse mergelkerk. De keuze om de leeszaal in de kerk onder te brengen bracht twee grote uitdagingen met zich mee; de vereiste techniek en de akoestiek.
De technische voorzieningen zijn geïntegreerd in een verhoogde vloer en in de meubels. Ter verbetering van de akoestiek is c.a. 600m2 dempend materiaal verwerkt in het interieur. Het interieurontwerp refereert aan de voorheen religieuze functie van het gebouw, zodat de natuurlijke stilte die mensen overvalt bij het betreden van een kerk, meewerkt aan de verbetering van de akoestiek. Door de ingetogen kleurstelling van het interieur komt de sobere mergelkerk maximaal tot zijn recht.

Stadhuis Leeuwarden

Stadhuis Leeuwarden

Opdrachtgever: Ministerie VROM
Locatie: Leeuwarden
Project: 
restauratie en uitbreiding Stadhuis Leeuwarden
Architect: Marc van Roosmalen,
Historische interieurs: Krijn van den Ende

Interieur: Stephanie Gieles
Fotografie: Joop van Reeken

Het stadhuis van Leeuwarden is gevestigd in een prachtig monumentaal pand, dat in de loop van de jaren echter behoorlijk aangetast was, de ruimte behoefte was gestegen en ook de gemeenteraad van Leeuwarden was zo ver gegroeid dat de monumentale raadzaal niet voldoende ruimte meer bood. Daarnaast bestond de wens om de nieuwe gezagsverhoudingen van het duale bestel op een duidelijke manier  vorm te geven.

 De nieuwe raadzaal bestaat uit een ovale opstelling met twee ringen. De binnenste ring ligt verdiept ten opzichte van de buitenste zodat goede zichtlijnen ontstaan. De voormalige monumentale raadzaal werd omgedoopt tot trouwzaal en multi-functionele ruimte.
Het nieuwe meubilair is bewust zeer terughoudend van vorm om tegenwicht te bieden aan de uitbundige historische omgeving.
Naast de raadzaal en trouwzaal werden de werkkamers van burgemeester en wethouder, vergaderruimtes, kantoren en facilitaire ruimten ontworpen.
Leuk detail is de vergadertafel, gemaakt met houten funderingsplaten die per toeval ontdekt werden bij het uitgraven van de kelders van de Aukamastins, waarschijnlijk daterend uit 1500.

Raad voor de Rechtspraak

Raad voor de Rechtspraak

Opdrachtgever: Rijksgebouwendienst
Project: 
herbestemming voormalig ABN-bankgebouw tot huisvesting Raad voor de Rechtspraak
Locatie: Den Haag
Architect: Marc van Roosmalen
Interieur: Stephanie Gieles 
Fotografie: Levien Willemse

Smaak Special:“Het voormalig bankkantoor van de Nederlandse Handel- Maatschappij en de latere ABN AMRO is getransformeerd tot het oogverblindende nieuwe kantoor van de Raad voor de Rechtspraak. De neo-classicistische architectuur is binnenste buiten gekeerd waardoor er lichte werkplekken zijn ontstaan en bijzondere vergaderruimtes. Een ervan bevindt zich in de kelder waar de kluisdeuren nog herinneren aan de documenten die er in het verleden werden opgeborgen.”
Architectuur.nl:“De nieuwe behuizing voor de Raad voor de Rechtspraak is inmiddels een feit en het resultaat mag er zijn. Een transparant en communicatief gebouw waarin heden en verleden samenkomen.”

Kenmerkend aan de architectuur van het gebouw is de opbouw in drie gescheiden werelden. De ‘onderwereld’ beslaat twee verdiepingen in het souterrain, waar de oorspronkelijke depotruimtes zoals kluizen en couponkamers nog bewaard waren. De monumentale wereld op de begane grond en de eerste verdieping zijn de van oorsprong representatieve ruimtes van de bank. Ten slotte de ‘bovenwereld’ die de bovenste verdiepingen beslaat, waar zich de niet-representatieve ruimtes, de voormalige klerkenkamers en archiefzolders, bevonden. De uitdaging was om de sleutel te vinden om deze werelden met elkaar te laten communiceren, en een van de belangrijkste speerpunten van de organisatie vorm te geven; volledige gelijkwaardigheid van alle ruimtes, van de stijlkamers tot de nieuwe kantoren in de kap. Naast een nieuwe congreszaal, vergaderzalen, kantoren en bibliotheek zijn de huidige facilitaire functies zoals entree, restaurant, pantry’s en printerruimtes opnieuw vormgegeven en aangepast aan de eisen en wensen van een moderne, flexibele organisatie. In plaats van de oude wandbespanningen na te maken zijn uitgesproken wandpanelen van Twan Janssen, Jos van Merendonk en Martijn Schuppers toegepast om de klassieke vertrekken een moderne grandeur te verlenen.

AZL Peutzgebouw

AZL Peutzgebouw

Opdrachtgever: AZL Group
Locatie: Heerlen
Project: 
restauratie en herbestemming monumentaal schooltje
Architect: Wiel Arets, W. Arets Architect & Associates
Interieurontwerp: Stephanie Gieles
Fotografie: Kim Zwarts

Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed: ‘De school is …van algemeen belang wegens de hoge mate van architectonische gaafheid van het exterieur en interieur en de architectuurhistorische, typologische en functionele zeldzaamheid.’

De minimalistische uitstraling van het hoofdgebouw van AZL is doorgevoerd in dit gebouw zonder het verfijnde schooltje van Peutz bouwkundig aan te tasten. Ruimte voor de receptiebalie is gevormd door een glaspui van een van de voormalige klaslokalen te verwijderen. In het lokaal is een verhoogde sta/zit-werkplek geplaatst. Een grote roestvrijstalen plaat is door het gat in de wand gevouwen en vormt zo het front van de balie (een knap staaltje van interieurbouwer Van der Plas). In het midden van de plaat is een vlak grof gestraald om een slipvast loopvlak te verkrijgen. De randen, het front en bovenblad van de balie zijn glad geborsteld in verband met onderhoud. Voor de pantry is een gelijksoortige oplossing gekozen.

Passage Koninklijk Huwelijk

Passage Koninklijk Huwelijk

Opdrachtgever: Rijksgebouwendienst
Project: 
Ontwerp van een passage bij het Koninklijk huwelijk 
Locatie: Amsterdam
Architect: Hans Mol
Ontwerp: Stephanie Gieles  i.s.m. Frank van de Vecht
Lichtontwerp: Stephanie Gieles i.s.m. Karma Design

Tijdens het Koninklijk huwelijk in februari 2002 worden de koninklijke gasten ontvangen in het Paleis op de Dam en wonen ze de dienst bij in de naastgelegen Nieuwe Kerk. Het programma vraagt om een veilige overdekte passage die past binnen de traditie van de Oranjes, er feestelijk uitziet, ruimte biedt voor de NOS-camera’s en voldoet bij extreme weersomstandigheden: windkracht 10 en  -20˚ C.
De passage is vormgegeven als een feestelijke rood-wit-blauwe slinger. De buitenzijde Argentijns blauw, ter ere van de bruid, en de binnenzijde warm wit om kleding en gelaatskleur van de gasten goed uit te laten komen op camerabeeld. Indirecte verlichting zorgt voor aangenaam licht in de passage en een reeks spotjes licht de traditionele rode loper feestelijk uit. De zijkanten zijn voorzien van glazen panelen en verwarmingselementen zodat een veilige en comfortabele passage ontstaat.
De Passarel is bij de troonswisseling in 2013 aangepast en hergebruikt.

Zuiderzee museum

Zuiderzee museum

Opdrachtgever: Rijksgebouwendienst Den Haag
Locatie: Enkhuizen
Project: 
restauratie en uitbreiding Zuiderzeemuseum
Architect: Marc van Roosmalen en Frits Toben
Interieurontwerp: Stephanie Gieles
Fotografie: Robert Oerlemans

TROUW: “Niemand kan meer verdwalen”
COBOUW: “…..Het glazen dak overkapt de nieuwe binnenplaats, die de diverse zalen verbindt tot een logisch en ‘spannend’ geheel. Belangrijkste wijziging: er is nu samenhang tussen de diverse delen van het museum, terwijl vroeger eerder sprake was van een onoverzichtelijk samenraapsel van tentoonstellingen waarin de bezoeker maar moeilijk zijn weg kon vinden.

Het Zuiderzeemuseum is gehuisvest in een verzameling VOC-pakhuizen die versmolten zijn tot één museum met een hoog kruip-door-sluip-door-gevoel. De grootste uitdaging bij verbouwing van het museum is dan ook om de routing helder en inzichtelijk te maken voor het publiek. Uitgangspunt bij het ontwerp van zowel het monumentale binnenmuseum met de kantoren als het nieuwbouw transito-gebouw is de herkenbaarheid voor de bezoeker.
Alle balies en toonbanken hebben lange duidelijke vormen die de geleiding van het publiek door de ruimte bepalen en een gelijksoortige vormgeving. De gekozen materialen, gezandstraald en gebleekt hout, gecoat zeildoek, roestige staalplaat, en klinknagels, refereren aan de scheepvaart zonder in te boeten aan praktische bruikbaarheid.